Co nas określa? Słowa, rzeczy, czyny? Co po nas pozostanie gdy niczego już nie będzie – to co mieliśmy, to co mówiliśmy czy to co zrobiliśmy? Ślad odciśnięty na chodniku, w napotkanych ludziach czy parę fajnych fotek? Oburzenie wyładowane w kierunku ekranu? Zdziwienie nad marnością tego świata? Tak jest wygodnie. Można być modnym buntownikiem w internecie, a tonąć w bagnie obojętności.
Słowa kreują rzeczywistość, ale sprawiają, że zawsze jesteśmy w pół drogi. Dopóki nie zaczniemy działać, nigdzie nie dojdziemy. Słowa nie poparte działaniem nie będą niczym innym jak pyłem rzuconym na wiatr. Ziarnami, które nigdy nie zostaną zasiane.
Więc rusz dupę. Zmieniaj swój mały kawałek wszechświata, tam gdzie jesteś. Nie odwracaj wzroku, nie zatykaj uszu. Mów i czyń.